17/5/2024, Ο Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως
Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε στην Καρύταινα της Γορτυνίας περί το 1640 μ.Χ. (κατά άλλους στην Κέρκυρα το 1664 μ.Χ.) και το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Κορφηνός. Οι γονείς του ονομάζονταν Ανδρέας και Ευφροσύνη και είχαν ακόμη τρία τέκνα. Υποθέτουμε πως τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στην γενέτειρά του και στην συνέχεια μάλλον φοίτησε στην περίφημη σχολή της μονής Φιλοσόφου και αργότερα, ως κληρικός, στην Κωνσταντινούπολη. (Συνέχεια...)
Μόνον το απόγευμα του Πάσχα, εις την ακολουθίαν της Αγ ά πης, κρυφά και δειλά εισείρπεν εις τον ναόν, διά ν’ ακούση το «Αναστάσεως ημέρα» μαζύ με της δούλαις και της παραμάναις.
Αλλ’ Εκείνος όστις ανέστη «ένεκα της ταλαιπωρίας των πτωχών και του στεναγμού των πενήτων», όστις εδέχθη της αμαρτωλής τα μύρα και τα δάκρυα και του ληστού το Μνήσθητί μου, θα δεχθή και αυτής της πτωχής την μετάνοιαν, και θα της δώση χώρον και τόπον χλοερόν, και άνεσιν και αναψυχήν εις τη βασιλείαν Του την αιωνίαν. (Συνέχεια...)
4/5/2024, Ανάσταση και αιώνια ζωή είναι ο ίδιος ο Χριστός,
1/5/2024, Λυπήσου μας, λυπήσου μας. Εσύ που όλους τους ανέχεσαι κι όλους τους περιμένεις,
Ενώ τα θεϊκά Χέρια έπλεναν τα πόδια του Ιούδα,
εκείνος κρυφά σαν τον κλέφτη ακόνιζε γλώσσα συκοφαντική
ο παράνομος, ώ Χριστέ και Θεέ.
Μα από τέτοια απανθρωπιά
γλύτωσε όλους εκείνους που βρίσκονται στο Ναό της Θεοτόκου και Σου λένε:
«Λυπήσου μας, λυπήσου μας, λυπήσου μας,
Εσύ που όλους τους ανέχεσαι κι όλους τους περιμένεις». (Συνέχεια...)
28/4/2024, Η Σταύρωση το Πάθος και ο Θάνατος - το πιο σημαντικό θέμα της πίστης μας
24/4/2024, Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθεις εν τη Βασιλεία Σου,
22/4/2024, Πρόσωπο με Πρόσωπο,
Βλεπόμαστε πρόσωπο μὲ πρόσωπο,
Κύριε!
τόσο εἶσαι κοντά μου.
Ὅταν ἀνοίγω τὸ παράθυρο, ὅποια
ὥρα κι ἐὰν εἶναι, βλεπόμαστε.
Ἔχω τὰ μάτια μου κι ἔχεις κ’ ἐσύ
ὅλου τοῦ γύρω μας κόσμου
τὰ μάτια. (Συνέχεια...)
16/4/2024, Αφού λες οτι αγαπάς τον Θεό, περίμενε το δείγμα της αγάπης Του, δηλαδή τον Σταυρό Του,
Δὲν θὰ παύσω νὰ σὲ δοξολογῶ, ἐφ’ ὅσον ζῶ σὲ αὐτὸν τὸν κόσμον, νὰ Σὲ ὑμνῶ, νὰ Σὲ προσκυνῶ, γι’ αὐτὴν τὴν πληγὴν πού μοῦ ἔδωσες.
Ἡ ἀμέτρητος, ἡ ἀκατανόητος σὲ βάθος καὶ σὲ ὕψος ἀγάπη Σου, ἐκεῖ μοῦ τὴν φανέρωσες, ἐκεῖ μοῦ τὴν ἔδειξες.
Δόξα τῇ δόξῃ Σου – Δόξα τῇ ἀγάπῃ Σου – Δόξα τῇ εὐσπλαχνίᾳ Σου. Δόξα τῷ ἀπείρῳ ἐλέει Σου.
Δόξα σοι – Δόξα σοι – Δόξα σοι.
Ἐκεῖ μέσα, σὲ αὐτὴν τὴν πληγὴν εἶσαι κρυμμένος.
Μὰ τόσο πολὺ μὲ ἀγάπησες; Ἐμένα τὴν βρῶμα, τὴν δυσωδίαν;
Μὰ τί καλὸ ἔκαμα καὶ τόσο πολὺ μὲ ἀγάπησες δίδοντάς μου αὐτὴν τὴν πληγήν; Ὡς δεῖγμα τῆς μεγάλης Σου ἀγάπης;» (Συνέχεια...)
12/4/2024, Ο Γάμος στους πρώτους Χριστιανούς,
=